Jo Harrop is een Britse zangeres, songwriter die al veel aandacht heeft getrokken door haar rokerige intieme stemgeluid en haar oprechte intelligente teksten. Haar tweede album “The Heart Wants” werd vorig jaar in Europa uitgebracht wat leidde tot juichende besprekingen, de cd komt 22 april a.s. uit in de V.S. samen met een vinyl uitgave in zowel Europa als de V.S. “The Heart Wants” is een prachtige introductie van een singer/songwriter die absoluut een stralende ster gaat worden aan het jazz firmament.

Harrop groeide op in een klein plaatsje in Noordoost Engeland, haar ouders vonden dat muziek maken geen fatsoenlijk beroep was dus was ze aangewezen op het luisteren naar muziek, Nina Simone, Billie Holiday en Aretha Franklin waren haar favorieten. De ommekeer kwam toen haar vader haar als teenager meenam naar een concert van Tony Bennett, Harrop : “I was so moved and inspired, I realized that I needed to sing. I wanted to be able to touch peoplewith my music in the same way”. Ze volgde haar droom en ging naar Londen waar zij jamsessies bezocht en muzikanten ontmoette. Haar professionele carrière begon toen een agentschap haar inhuurde om te werken als sessie zangeres voor Britse en Amerikaanse pop artiesten zoals Neil Diamond, Rod Stewart en Gloria Gaynor. Tijdens haar sessie werk ontmoette ze pianiste Hannah Vasanth die een dikke vriendin en medewerker werd, ze is ook op The Heart wants te horen, tijdens optredens in jazz clubs in Londen hoorde Mayank Patel haar, eigenaar van de Hampstead JazzClub en Lateralize Records. Hij hoorde onmiddellijk haar potentie, hij werd haar manager en bracht haar eerste album uit “Weathering the storm” een duo project met gitarist Jamie McCredie. De lockdown gaf haar de kans om zich meer te focussen op het schrijven van songs, ideeën die ze had doorgenomen met Hannah en Jamie begonnen zich te ontvouwen. Haar eerste teksten stuurde ze naar Paul Edis, een vooraanstaand componist en arrangeur en ook artiest op het Lateralize label, het resulteerde in “If I knew”, het eerste nummer geschreven voor het album, “That song became the key that unlocked the door to creating this album” aldus Harrop.

En dan nu naar de muziek want daar gaat het per slot van rekening over. In mijn recensies heb ik inmiddels wel laten weten dat ik om het voorzichtig te zeggen, niet zo’n liefhebber ben van de hedendaagse jazz zangeressen waarvan het merendeel eigenlijk bestaat uit popmuzikanten die voorbijgaan aan de essentie van de jazz waarin de zang eenzelfde rol moet spelen als een instrument. De verrassing toen ik dit album voor het eerst beluisterde was dan ook groot, al bij de eerste tonen van haar stem werd ik gegrepen, wow, het betoverende en verleidelijke in haar stem, die overtuiging en de kracht van de tekst, ik was helemaal in de ban. Het overgrote deel van de composities zijn van haar of samen met Vasanth, zoals in het openingsnummer “The heart wants what the heart wants”, ontstaan na een optreden in een gesprek met Vasanth met een beetje teveel rode wijn, het gaat over dusdanig verliefd te zijn dat er geen uitweg meer is. Het is een ijzersterk bluesy nummer met fraai pianospel van Vasanth en een spetterende trompetsolo van Andy Davis, de stem van Harrop doet me denken aan Julie London, volop spanning en sensueel. Bijzonder mooi en indringend is ook haar versie van “All too soon” van Duke Ellington, ze wordt hier begeleid door niemand minder dan sterbassist Christian McBride, een prachtig duo.

Andere covers zijn “Rainbow Sleeves“ van Tom Waits en “If ever I would leave you” van Lerner & Loewe. Paul Edis componeerde en schreef de tekst voor “Wise Words”, het gaat over het geloof in jezelf, Harrop wilde het opnemen vanaf het eerste moment dat ze het hoorde, “I feel like it was written just for me because I savor every word that Paul wrote”. “Hold on” gaat over een liefde die nooit kan bestaan omdat het noodlot in de weg staat, een van de sterkste nummers op dit album met Nicky Brown op de Hammond en bluesy licks van McCredie op zijn gitaar. De zeggingskracht van Jo’s stem is enorm en haar bereik van diep laag naar meisjesachtig hoog bezorgt je puur kippenvel ! Een heerlijk nummer is ook het vrolijk huppelende “Red Mary Janes & Brand New Hat”, een swingend liedje over een meisje dat gewoon uit wil gaan en zingen gekleed in rode Mary Jane schoenen en een nieuwe hoed, vingerknippend goed. “Life Inside” is een intiem onderonsje van Jo en Jamie, bloedstollend mooi. Het album wordt afgesloten met het bonusnummer “Weather the Storm” een stemmig werk waarmee je kunt wegdromen. Wat een stem, wat een band en wat een album, verplichte luisterkost zou ik zeggen !

Behalve Jo Harrop (vcl) horen we ook Jamie McCredie (gtr), Paul Edis (pno), Jason Rebello (pno), Sam Watts (pno), Nicky Brown (Hammond B3), Christian McBride (contra bas), Jihad Darwish(bs), Dishan Abrahams (bs), Troy Miller (drs), Peter Adam Hill (drs), Andy Davies (tpt), Tony Kofi (ts), Jon Spanyol (tbn, euphonium), Joe Rodwell (tpt) en Marcus Bonfanti (vcl).

Jan van Leersum.